سمعک دارای سه قطعه مهم است:
•    میکروفون
•    مدار پردازنده
•    رسیور
کار میکروفون سمعک دریافت امواج صوتی و تبدیل آنها به سیگنال‌های الکتریکی است.
قلب یک سمعک مدار پردازشگر آن یا اصطلاحا بورد ان می باشد. در مدار پردازنده سمعک تمامی سیگنال‌های الکتریکی دریافت شده از سوی میکروفون پردازش و سپس تقویت می شوند.
بعد از پردازش و تقویت سیگنال‌های الکتریکی، این سیگنال‌ها به وسیلهٔ بلندگوی سمعک یا رسیور آن دوباره به امواج صوتی تبدیل و به گوش استفاده کننده ارایه می گردد.

بخش اول

در مورد کودکان آمار کمي متفاوت است، به دليل اين که مشکل کم‌ شنوايي يا ناشنوايي در کودکان به دليل عوامل مادرزادي، مشکلات هنگام زايمان و مشکلات قبل و بعد از تولد بوده و تقسيم‌ بندي جداگانه ‌اي دارد. طبق آخرين آمار سال 2008 انگليس از هر هزار تولد 1 تا 1.2 درصد نوزادان با مشکل کاهش شنوايي به دنيا مي ‌آيند و مشخص شده که شايع‌ ترين عارضه عصبي مادرزادي، کاهش شنوايي است. يعني مشکل شنوايي شايع‌ ترين بيماري مادرزادي در مقايسه با ساير مشکلات مادرزادي است.

آيا مشاوره قبل از ازدواج مي ‌تواند از تولد کودکاني با اين عارضه پيشگيري کند؟
ببينيد؛ ازدواج‌ هاي فاميلي در کشور ما خيلي زياد است. در نتيجه ژن‌ها در محدوده کوچکي رد و بدل مي‌ شوند، بنابراين خطر ابتلا به خيلي از مشکلات بالا مي ‌رود. به همين دليل در کشور ما آمار کاهش شنوايي‌ مان از خيلي از کشورهاي دنيا بالاتر است بنابراين توصيه مي ‌کنم اگر زوجين در فاميل ‌شان، فرد يا افرادي را دارند که به کاهش شنوايي مبتلا هستند از ازدواج فاميلي خودداري کنند.

چه عواملي فاکتورهاي خطر قبل از تولد محسوب مي‌ شود؟
علل پيش از تولد ممکن است ارثي باشد يا از زمان تشکيل نطفه تا تولد ايجاد شود. تقريبا 50 درصد کم‌ شنوايي ‌ها يعني يک سوم کم ‌شنوايي ‌هاي سندرمي و دو سوم کم‌ شنوايي‌ هاي غيرسندرمي منشا ارثي دارند. علت ديگري که سبب کاهش شنوايي مي‌ شود، استفاده مادر از برخي از داروها در دوران بارداري است. طبق يک اصل کلي در سه ماهه اول بارداري هيچ دارويي نبايد استفاده شود مگر شرايطي وجود داشته باشد که حيات مادر و جنين به مخاطره افتاده باشد که در اين صورت با تجويز پزشک معالج، دارو استفاده مي ‌شود. برخي از داروها اساسا براي گوش سمي هستند که به آن ها داروهاي اتوتوکسي مي‌ گويند. اين داروها به هيچ وجه نبايد استفاده شوند ولي با وجود برخي از احتياط‌ ها برخي از داروها در سه ماهه دوم يا سوم بارداري و با نظر پزشک معالج گوش و پزشک زنان و زايمان تجويز مي‌شوند.

بخش اول

درست است که ژنتیک و عوامل محیطی مانند صداها علت اصلی کاهش شنوایی در افراد هستنند، اما روش هایی برای پیشگیری از افت شنوایی و حتی تقویت آن وجود دارد.
بیشتر مشکلات شنوایی زمانی شروع می شوند که سلول های مویی موجود در حلزون گوش و یا گوش داخلی خوب کار نکنند و یا بمیرند. اما افزایش خونرسانی به گوش داخلی و سرکوب التهاب های موجود در بدن از جمله مهم ترین روش هایی هستند که با کمک آنها می توان شنوایی گوش ها را خوب نگه داشت!
ابتدا ممکن است با خودتان بگویید خب افزایش خونرسانی به گوش داخلی و سرکوب التهاب که دست خودمان نیست. ولی اینطور نیست. بهتر است برای این کار به ادامه مطلب توجه کنید.
 
1. داروهای مصرفی خود را چک کنید.
اگر شما مبتلا به مشکل شنوایی هستید، بهتر است قبل از هر اقدامی به پزشک متخصص گوش و حلق  و بینی مراجعه کرده و وضعیت شنوایی تان را بررسی کنید. همچنین به پزشک معالج خود داروهایی را که مصرف می کنید بگویید. برخی داروها اتوتوکسیک هستند، یعنی برای سلول های شنوایی کشنده اند و می توانند باعث کاهش شنوایی شوند. مانند:
 
-  ضد افسردگی ها: داروهایی مانند فلوکستین و آمی تریپتیلین
-  آنتی بیوتیک ها: مانند اریترومایسین، جنتامایسین و تتراسایکلین
-  داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs): مانند آسپیرین و ایبوپروفن

اگر علت افت شنوایی در شما نیز مصرف طولانی مدت این گونه داروهاست، بهتر است تحت نظر پزشک خود مصرف آنها را قطع کنید و نوع دیگری از داروها را جایگزین کنید. بدون شک این تغییرات دارویی باعث بهتر شدن شنوایی شما خواهد شد.
ادامه دارد...

سعي کنيد لفظ کري را هيچ ‌گاه به کار نبريد چون بار منفي دارد؛ به جايش از لغت کم ‌شنوا يا ناشنوا استفاده کنيد.
 ضمن اين که بهتر است لغت کم‌‌ شنوا يا ناشنوا را به‌ عنوان صفت به کار نبريد؛ يعني بايد گفت فرد يا کودک داراي ناشنوايي يا کم‌ شنوايي.
اين دستور صريح سازمان جهاني بهداشت یا WHO می باشد.
يعني اول کودک بودن يا انسان بودن را مدنظر قرار دهيد و بعد عارضه ‌اي را که فرد به آن مبتلا شده است، عنوان کنيد.

پروسه شنوايي وابسته به يك سري رويدادهايي است، كه طي آنها امواج صوتي در هوا به پالس‌هاي الكتريكي تبديل و توسط اعصاب شنوايي به مغز منتقل مي‌شوند.

گوش داراي سه بخش اساسي است، كه تحت عنوان گوش خارجي، گوش مياني و گوش دروني شناخته مي‌شوند.
امواج صوتي وارد گوش خارجي مي‌شود و از يك راه بسيار باريك (كانال گوش) به پرده صماخ مي‌رسند. پرده صماخ در اثر وارد شدن امواج صوتي دچار لرزش مي‌شود و اين لرزش‌ها از طريق سه استخوانچه (بنام های چکشی، سندانی و رکابی) به گوش داخلی منتقل می نماید.
در گوش داخلی، حلزون گوش دپار ارتعاشاتی می شود و پالس‌هاي الكتريكي توليد مي‌شود، كه اعصاب شنوايي آنها را به سمت مغز هدايت مي‌كنند. از طریق ساقه مغز و مغز میانی صداها منتقل شده و در نهایت در قشر مغز به چيزي تبديل مي‌كند، كه ما به صورت تجربي آن را به عنوان صدا مي‌شناسيم و مي‌شنويم.
اطلاعات گوش راست به نیمکره چپ و اطلاعات گوش چپ به نیمکره راست منقل می شود

زمانی که بیماری با کاهش شنوایی واقعی مراجعه می کند پزشک با بررسی های دقیق و تخصصی تر متوجه می شود وی به یکی از ۲ نوع کاهش شنوایی مبتلاست؛ کاهش شنوایی از نوع انتقالی و کاهش شنوایی حسی- عصبی. اگر آسیب به سیستم انتقالی وارد شده باشد درمان آن خیلی آسان تر است و ممکن است بتوان از جراحی کمک گرفت.

در کاهش شنوایی از نوع حسی- عصبی درمان کمی دشوارتر است چون جراحی تاثیری در بهبود شنوایی فرد ندارد. ممکن است با شنوایی بیمار بالابردن صدا تا حدودی بهتر شود ولی این درک از صدا حالت طبیعی ندارد چون تکنولوژی ای که در وسایل کمک شنوایی استفاده می شود پیچیده است. برای اصلاح کاهش شنوایی حسی- عصبی از سمعک استفاده می شود. سمعک می تواند صدا را تشدید کند و کیفیت صدا را تغییر دهد. به تعبیری، سمعک فرکانس های مفید را بیشتر و کمک می کند فرد شنوایی نسبتا عادی به دست آورد.

از دست دادن شنوایی همانند از دست دادن موهایتان است، یعنی آنچه که شما از دست می دهید، برای همیشه از دست می رود. همه ی ما تجربه ی شنیدن صدایی زنگ مانند در گوش مان را داشته ایم که اگر به صورت مداوم برای شما اتفاق بیفتد، باید به پزشک مراجعه کنید.
دلیل دیگری که مراجعه به پزشک یا متخصص شنوایی (ادیولوژیست) را لازم می کند، گوش درد است. البته همه ی گوش دردها مربوط به مشکل گوش نمی تواند باشد. فک، دندان و قسمتی از گلو با گوش اعصاب مشترک دارند، برای مثال سرطان گلو می تواند با درد گوش هم آشکار شود. بنابراین اگر درد گوش شما یک روز یا بیشتر طول کشید، باید به پزشک مراجعه کنید .

در هنگام دوش گرفتن مراقب باشید که آب وارد گوشتان نشود. می‌توانید از محافظ گوش استفاده کنید و یا با پنبه قسمتی را که خارج از کانال گوش قرار می‌گیرد، به روغن یا کرم آغشته کنید تا آب وارد کانال گوش نشود.
- در موقع شنا کردن از محافظ گوش استفاده کنید.
- فقط در آب‌های تمیز شنا کنید و از شنا کردن در دریاچه‌ها ، و آب‌های راکد و آلوده خودداری کنید.
-  یکی از جدیدترین و بهترین راه حل ها، استفاده از قالب های ضد آب است که توسط متخصص شنوایی شناسی(ادیولوژیست) تهیه و تجویز می گردد و می توانید که آن را قبل از رفتن به حمام داخل گوش خود بگذارید.
- پس از بیماری، حداقل 10 روز از شنا کردن و زیر آب رفتن خودداری کنید. اجازه دهید تا کاملا گوشتان خشک شده و بهبود یابد.
- اگر علاوه بر عفونت، تب دارید به پزشک مراجعه کنید. پزشک آنتی بیوتیک خوراکی ویا قطره‌ای تجویز می‌کند تا تورم را کاهش دهد.
 
جلوگیری از گوش‌درد
* پس از شنا، درون گوشتان را کاملا خشک کنید.
* سرتان را بچرخانید و لاله گوش را در جهات مختلف حرکت دهید تا آب درون گوش کاملا تخلیه شود.

تشخیص دقیق علت خارش گوش با معاینه از سوی پزشک مشخص می‌شود، ولی در صورتی که خارش همراه با کم‌شنوایی‌، درد، پری گوش و ترشح باشد، احتمال ابتلا به دیگر بیماری‌های گوش میانی و خارجی نیز مطرح می‌شود.
رعایت نکردن بهداشت فردی و پوست ممکن است سبب خارش شود، اما توجه داشته باشید گوش، توانایی تمیز کردن خود را دارد و نیازی به تمیز کردن آن نیست. بر این اساس، هیچ وسیله‌ای را نباید برای تمیز کردن و خاراندن وارد گوش کرد.
اگر گوش شما در اثر یک واکنش حساسیتی می خارد، از هر گونه محصولی که می تواند به طور بالقوه باعث تحریک گوش شود خودداری کنید که این شامل گوشواره های جدید و محصولات زیبایی است.
یکی از ساده‌ترین کارهایی که می‌تواند خارش گوش را به حداقل برساند، استفاده از باد گرم سشوار، البته با فاصله مناسب از گوش است که پس از استحمام یا شنا مناسب می باشد.
در صورتی که خارش گوش همراه با کم‌شنوایی، سنگینی، ترشح یا خونریزی از گوش باشد، حتما نیاز به معاینه پزشکی دارد.
به بیان دیگر، وقتی درد در گوش احساس شود، خارش آن بیش از یک هفته ادامه پیدا کند، همراه با ترشح چرکی بدبو از گوش باشد یا ناحیه دور گوش قرمز شده باشد، باید به پزشک متخصص مراجعه کرد.
گاهی نیاز به درمان‌های موضعی برای کنترل خارش گوش وجود دارد که پس از معاینه توسط پزشک تجویز می‌شود.
 
پزشک ممکن است درمان های زیر را تجویز کند:
- پماد آنتی بیوتیک
- روغن بچه برای نرم کردن پوست
- پماد کورتونی موضعی است که التهاب را تسکین می دهد
- محلول رقیق شده از الکل، اسید استیک، یا پراکسید هیدروژن
 
به یاد داشته باشید همیشه قبل از قرار دادن هر نوع پماد و یا قطره ای در گوش خود با پزشک متخصص مشورت کنید. قرار دادن چیزی در گوش می تواند التهاب را تحریک کند و سبب بدتر شدن مشکل گوش شما شود.
همچنین اگر پرده گوش شما آسیب دیده است، نباید از هیچ نوع پماد یا قطره ای در گوش خود استفاده کنید، مگر اینکه پزشک آن را تجویز کرده باشد.

هنگام انتخاب سمعک باید به این نکته توجه داشته باشید که یک مارک یا مدل خاص سمعک برای تمام انواع کم شنوایی مناسب نیست. مقایسه سمعک ها و انتخاب از میان انواع و اقسام مارک ها و مدل های سمعک می تواند برای شما پیچیده باشد.
 بنابراین به متخصص ادیولوژیست خود اعتماد کنید و انتخاب سمعک مناسب را به عهده ی وی بگذارید.
سمعک باعث بهبود ارتباطات فرد با دیگران و محیط اجتماعی اطراف می شود. سمعک یا وسایل کمک شنیداری اغلب برای افرادی با کاهش شنوایی متوسط تا شدید به کار گرفته می شود، در حالی که استفاده از روش کاشت حلزون در افرادی با کاهش شنوایی شدید و عمیق استفاده می شود.